Ο κ. Μάριος Μαγιολαδίτης,υπ.διδάκτορας,από το Εσεν της Γερμανίας,γράφει: Στις 23.1.2009 δημοσιεύσατε επιστολή κάποιου κ. Α. Ν. Βενέτη στην οποία αναφέρεται στο ιστορικό γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη της 28.10.1940 και αφήνεται να εννοηθεί ότι σωστά ο Ν. Πλουμπίδης το χαρακτήρισε «πλαστό» αφού «δεν ταίριαζε με την πολιτική της Κομμουνιστικής Διεθνούς». Με σκοπό να συμβάλω εποικοδομητικά και αντικειμενικά στην αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικότητας θα ήθελα να κάνω κάποιες σύντομες επισημάνσεις: α) Το γράμμα του Ζαχαριάδη ήταν η απαρχή της ΕΑΜικής αντίστασης και εγερτήριο σάλπισμα αγώνα για σύσσωμο τον ελληνικό λαό, αποτέλεσε τεράστια συνεισφορά στην εθνική συσπείρωση και στο έπος του 1940. β) Η ορθότητα του γράμματος επιβεβαιώθηκε στην πράξη, γ) η λάθος εκτίμηση Πλουμπίδη χρησιμοποιήθηκε από τους Γκεσταπίτες και τους τροτσκιστές για να χτυπηθεί το ΚΚΕ, δ) ο ίδιος ο Πλουμπίδης έστειλε επιστολή στον «Ριζοσπάστη» (1.1.1942) στην οποία αναφέρει: «Χωρίς να εξετάσω βαθιά την ουσία και το περιεχόμενό του, το χαρακτήρισα εντελώς επιπόλαια πλαστό. Οταν βγήκα έξω και πήρα πολλά στοιχεία και μελέτησα προσεχτικά το γράμμα κατέληξα στο ότι: Το γράμμα αυτό ήταν γνήσιο γράμμα του σ. Ζαχαριάδη και η γραμμή που έβαζε ήταν η μόνη σωστή, η μόνη αληθινή. Επαναστατική γραμμή», ε) και κυριότερο, το γράμμα του Ζαχαριάδη ήταν δημιουργική εφαρμογή της γενικότερης πολιτικής που είχε χαράξει η Κομ. Διεθνής κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου και ιδιαίτερα με το 1933. Τα ιστορικά γεγονότα, όπως εξελίχθηκαν, επιβεβαιώνουν μια γενικότερη αρνητική διάθεση του Πλουμπίδη ενάντια στον Ζαχαριάδη, διάθεση που ο Πλουμπίδης δεν μπόρεσε να ξεπεράσει σε κανένα ζήτημα, ούτε απέναντι στο ιστορικό γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη. Τέλος, η «επιπολαιότητα» και η ανευθυνότητα (επιεικώς) του Πλουμπίδη μπορούν εύκολα να αποδειχθούν. Η περίπτωση της «αποκάλυψης» (αντικομματικά και παράτυπα) ότι ήταν επικεφαλής του παράνομου μηχανισμού της Αθήνας το 1952 είναι μια από αυτές.
Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ 27/1/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου