Στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού του 1937, όταν η Γαλλία βρισκόταν υπό ναζιστική κατοχή, ένας Γερμανός αξιωματούχος πλησίασε τον ζωγράφο και με θαυμασμό κοίταξε τον πίνακα. «Δικό σας έργο;» τον ρώτησε. «Όχι, δικό σας» ήταν η απάντηση του Ισπανού.
Ένα μαγαζί που συχνάζαμε φοιτητές στο Ηράκλειο μου θυμίζει συνέχεια αυτή την ιστορία. Η τέχνη μας είναι τα αποτυπώματα της ιστορίας που αφήνουν κάποιοι άλλοι πάνω μας.
(Κάπου εκεί στα τέλη Δεκέμβρη του 2008 γράφτηκε το ποίημα. Περάστηκε σε χαρτί χρόνια αργότερα. 9 χρόνια αργότερα για την ακρίβεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου