(κλικ)

Βάζω κάτω και γράφω:

25 + 4 = 29

ψάχνω σημάδια σε τυχαία νούμερα
κρυμμένα μηνύματα σε πεταμένα χαρτιά
μετατρέπω τους αριθμούς σε γράμματα,
τα γράμματα σε λέξεις
σχηματίζω ατελείς προτάσεις

(Πόσο άραγε διαφέρω από τα σχολιαρόπαιδα που μαδάνε μαργαρίτες;  «Μ' αγαπά, δε μ' αγαπά»;)

Και ύστερα η καθημερινότητα:

Παίρνεις το λεωφορείο. Κατεβαίνεις στη στάση του Μετρό. Κλικ το εισιτήριο στο μηχάνημα
Μάθημα, δουλειά και πάλι σπίτι

Και εκείνο το τετράδιο γεμάτο αριθμούς
Μισοτελειωμένες λέξεις

Προσθέτω γράμματα σε ένα λευκό πίνακα

Π+Μ
16+12 =29

Όπως εκείνη η ημερομηνία...

Μουτζούρες, σβησμένες λέξεις, σβησμένες ελπίδες

Και την επόμενη μέρα πάλι λεωφορείο, μετρό, μάθημα, δουλειά μέχρι το βράδυ και στη συνέχεια τετράδιο, αριθμοί, γράμματα,  όνειρα.

17.3.2016
και να αναρωτιέσαι αν εκείνα τα τηλέφωνα σου κάνουν καλό ή κακό